Tym razem, by sprawdzić wiedzę maluchów, postanowiliśmy odwiedzić Przedszkole Miejskie nr 6 w Polkowicach. Dlaczego hasło „ścieżka przyrodnicza” przywodzi dzieciom na myśl pogadanki z przestrzegania przepisów ruchu drogowego? Co dotychczas mali polkowiczanie zobaczyli na zielonych ścieżkach? I wreszcie – skąd u maluchów taka fascynacja… wilkami? Oto, co do powiedzenia mieli nasi rozmówcy.
*Jakie znacie ścieżki przyrodnicze?
– Że np. są porobione drogi, że tam jechały samochody albo jakiś TIR i wtedy można wrócić do domu albo gdzieś. A najlepiej wziąć sobie kamyk i wtedy sobie rzucać, by odnaleźć drogę.
– Jak ktoś jedzie na wakacje, to trzeba uważać na pasach, bo jak idą ludzie, to trzeba poczekać i dopiero jechać dalej samochodem.
Po chwili konsternacji i burzliwej dyskusji, dzieci chyba wreszcie na dobre zgodziły się co do znaczenia terminu „ścieżka przyrodnicza”, choć ich interpretacji daleko do podręcznikowej definicji.
–To taka ścieżka, gdzie chodzą ludzie. Na różnych lasach, kwiatach. To trzeba wydeptać taką ścieżkę, gdzie można iść i wrócić spokojnie do domu.
*Co możemy zobaczyć na takiej ścieżce?
–Kwiaty.
–Można spotkać np. niebezpiecznego dzika albo lisa. I wilki! Rożne są szlaki, które są w lesie.
–Można jeszcze rozpoznać np. tak jak Jasiu powiedział, no to się rozpoznaje ścieżkę jak przed czymś uciekasz… I wtedy trzeba jeszcze… Nie, no już nie pamiętam.
*Co jeszcze można tam zobaczyć? Byliście na takim spacerze?
–Można spotkać jeszcze drzewa. Tak, drzewa to najczęściej – wypalił jeden z przedszkolaków, wzbudzając głosy uznania wśród zgromadzonych wokół rówieśników.
Kolejne pytanie dotyczyło zasad, których należy przestrzegać na łonie natury. I znów zrobiło się wesoło, albowiem dla dzieci ważniejsze od szanowania przyrody okazały się… zasaby bezpieczeństwa, np. w przypadku spotkania ze złym wilkiem.
*Powiedzcie w takim razie, jak zachowywać się w takich miejscach?
–Kiedy podchodzi do ciebie wilk, to trzeba się powoli wycofywać i uciekać do domu swoją drogą. Albo jak się zauważy samochód, kogoś znajomego albo leśniczego, to może cię podwieźć wtedy do domu. A jak jest za dużo wilków, to leśniczy może strzelić w wilka!
–Trzeba zachować ostrożność!
–I trzeba być cicho!
–Jeszcze trzeba zachować ostrożność, żeby nie wąchać trujących kwiatów.
–Mam takie kwiaty kłujące i muszę chyba posadzić do ogródka. Kiedyś sobie posadziłem ziarenka i…
*Jak jeszcze należy się zachować na szlakach?
–Np. jak się spotka zwierzę, to nie można krzyczeć ani biegać.
–Żeby jeszcze nie zaśmiecać drogi.
–Wilki bardzo mocno nas straszą… Bardzo lubię wilki.
–Dla bezpieczeństwa nie wolno jeść grzybów.
–Ani zbierać!
–Trzeba być cicho w lesie, bo tam są zwierzęta i mogą się wystraszyć.
–Nie można jeszcze podpalać drzew w lesie.
*Co chcielibyście zobaczyć, wybierając się na wycieczkę szlakiem przyrodniczym? Poza wilkami…
–Wiewiórkę!
*Dlaczego?
–Bo są fajne.
–Chciałbym zobaczyć kukułkę!
–Ja też chciałbym zobaczyć kukułkę!
–Ja też!
–A ja bym chciała zobaczyć sarenkę, jak poluje.
–A ja bym też chciała zobaczyć sarenkę i wiewiórkę w lesie.
–A ja lisa!
–Lubię widzieć na przyrodniczej drodze niedźwiedzia. Jak poluje na zwierzęta.
Polkowickim przedszkolakom wyobraźni z pewnością nie można odmówić. Natomiast co do wiedzy na temat ścieżek przyrodniczych? Liczymy, że opiekunowie szybko wyjaśnią swoim pociechom, które z przedstawionych przez nie zasad należy rzeczywiście stosować, a które lepiej włożyć między bajki. Najlepiej takie, w której występują wilki!
Artykuł przygotowany w ramach regionalnego cyklu edukacyjnego „Zielone ABC”, finansowanego ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
