Wystarczy jeden milion i 700 tysięcy złotych, by stanąć do przetargu i powalczyć o… własną skarbówkę. Magistrat wystawił właśnie na sprzedaż budynek w sercu miasta, do niedawna mieszczący Urząd Skarbowy. Co proponuje magistrat potencjalnemu inwestorowi?
– Może wyremontować ten obiekt i mam na to dwa lata od nabycia nieruchomości. Prace powinien zakończyć maksimum po czterech latach – wyjaśnia Ryszard Białek, pełnomocnik prezydenta Legnicy ds. nieruchomości.
Albo, co bardziej przez naród oczekiwane, inwestor może zrównać budynek z ziemią.
– Drugi wariant dopuszcza możliwość rozbiórki tego obiektu – dodaje Ryszard Białek.
Trudno dziś wyrokować, czy sława, albo raczej niesława tego budynku wynika z jego estetyki i faktu, że dawniej był siedzibą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej? Czy może raczej to mieszczący się tu przez lata Urząd Skarbowy wywołuje wśród legniczan wyłącznie negatywne emocje. Dziwi co innego. Rozbiórka dałaby możliwość przywrócenia dawnego biegu ulicy Paderewskiego, na której środku gmach powstał tuż po wyburzaniu legnickiej starówki w latach 50. i 60. ubiegłego wieku. Takiego scenariusza nie wzięto jednak pod uwagę.
– Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje takiej możliwości. Ta działka w planie jest przewidziana do zabudowy – podkreśla Ryszard Białek, pełnomocnik prezydenta Legnicy ds. nieruchomości.
Przywrócenie pierwotnego biegu ulicy powinno być tutaj nadrzędne – przekonuje Jurgen Gretschel, który z Legnicą związał cale życie. Pozostał tu, mimo że miasto po wojnie znalazło się w granicach innego kraju.- Jeżeli ten szkaradny dom będzie rozebrany, to jest dość miejsca na przywrócenie biegu ulicy – uważa Gretschel.
Miejsca może i dość, ale chęci nie wiele. Ulica, jak zapewnili w magistracie, dawnego biegu nie odzyska.
– Uważam to za wielką szkodę, bo pojawia się możliwość przywrócenie choć w części dawnego obrazu legnickiej Starówki, a teraz stawia się „kropkę nad i” i ten wandalizm z lat 60. potwierdzamy – dodaje Gretschel.
O odbudowie i przywróceniu miastu dawnego charakteru mówi się od lat. Ale, jak się okazuje, to tylko puste słowa.
